Ayberk Eser - Meze

Konuşmaya gerek kalmadı son sözüm gözümden damladı.
Yine umduğum gibi olmadı beni annemin bile anladığı yalan.
Birkaç yarım şiir yanan bir ben senin olsun bu şehir seversin hem.
Ben giderim ya, önemsemem gerekirse ömür boyu gülümsemem.
Sayende şimdi seni savunduğum herkesten saklanıyorum,.
Yüzüm yok karşılarına çıkmaya kaçan kovalanmaz unutulur zamanla.
Sevda da güzelmiş ama eski zamanlar taştı gönül aşk yalanına kandık.
Çok yorulduk çok oyalandık birbirimize ışık olacakken.
Kör edildik çöktü karanlık atıp içimize vurduk dizimize.
Bir son yazmak zor hikayemize ayrılıkken masadaki tek meze.
Biz kadehimize kanımızı kattık gideceğin yerin daha gelmeden hazırmış meğer.
Aşk mı? Daha neler !